Βενετίαι

Εἰστήκειν ἐπὶ τῇ γεφύρᾳ
νε͜ωστὶ νυκτὶ γ’ ἐν ὀρφνίνῃ.
Πόρρωθεν μέλος ἦλθεν:
ᾬδησε ψακάσι χρυσαῖς
ὑπὲρ πεδίον τρέμον.
Φέγγος πλοῖά τε καὶ μέλος –
εἰς ἕω μεθύον τ’ ἔπλευσε.

Ψαλτήριον, ἡ ψυχή μου
ἐψαυσθεῖσ’ ἀφανῶς ἐπαείσατο
λάθρῃ πλοϊῳδήν,
ποικίλῃ μακαρί͜ᾳ τρέμουσα.
– Ἤκουσέ τις αὐτήν;